Περιγραφές
Περιγραφή
Απαντάται κυρίως σε τευτλοχώραφα, ενώ μπορεί επίσης να βρεθεί σε αραβόσιτο και μπιζέλια. Η εξάπλωση και αντίστοιχα η οικονομική σημασία του στις ευρωπαϊκές χώρες αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Προτιμά τα αμμοαργιλλώδη ή πηλώδη εδάφη, με αλκαλική αντίδραση, πλούσια σε υγρασία και χούμο, σε ηλιόλουστες και ζεστές τοποθεσίες. Η βλαστική ανάπτυξη της αιθούζας συμβαδίζει σχεδόν με αυτή των τεύτλων (όπως και του καλαμποκιού), όμως όταν κλείνουν οι γραμμές το ζιζάνιο έχει ξεφύγει επάνω από τα τεύτλα.
Είναι αρκετά ανταγωνιστικό ζιζάνιο στα τεύτλα και στον αραβόσιτο. Αναπτύσσει πυκνούς πληθυσμούς και μπορεί να ζημιώσει σοβαρά την απόδοση της καλλιέργειας. Επιπλέον δυσκολεύει την συγκομιδή. Οι σπόροι του περιέχουν δηλητηριώδεις ουσίες (κώνειο), επικίνδυνες για τον άνθρωπο και τα ζώα. Έτσι μπορεί να προκληθούν δηλητηριάσεις αν αυτοί αναμειχθούν με το καλαμπόκι κατά τη συγκομιδή. Θεωρείται σχετικά "δύσκολο" ζιζάνιο και απαιτείται αντιμετώπισή του έγκαιρα, στο στάδιο των κοτυληδόνων.
Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά
Φυτρώνει την άνοιξη. Οι κοτυληδόνες των νεαρών φυτών είναι στενόμακρες. Τα φύλλα των αναπτυγμένων φυτών είναι πτεροσχιδή, με λαμπερή την κάτω επιφάνεια. Αν τριφτούν αναδίδουν δυσάρεστη οσμή. Ο βλαστός είναι όρθιος, ισχυρός και μπορεί να φθάσει ύψος μέχρι 1 μέτρο. Τα άνθη είναι λευκά και φέρονται σε ταξιανθία σκιάδιο.