Περιγραφές
Περιγραφή
Είναι πολύ διαδεδομένο ζιζάνιο. Τα διάφορα είδη της οροβάγχης παρουσιάζουν εξειδίκευση ως προς το φυτό-ξενιστή, που παρασιτούν. Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί 24 είδη. Από τα σημαντικότερα είναι τα εξής: O. crenata σε καλλιέργειες οσπρίων, O. ramosa σε καπνό, τομάτα, μελιτζάνα, O. minor στη μηδική, O. aegyptiaca σε καπνό, πεπόνια, O. cernua σε ηλίανθο, τομάτα και μελιτζάνα. Πρόκειται για παρασιτικό ζιζάνιο, που δεν διαθέτει χλωροφύλλη και αναπτύσσεται εις βάρος των καλλιεργούμενων φυτών, από τα οποία προσλαμβάνει νερό και θρεπτικά συστατικά.
Η οροβάγχη αποτελεί δυσκολοεξόντωτο ζιζάνιο. Οι σπόροι της μπορεί να παραμένουν στο μολυσμένο χωράφι επί σειρά ετών και να φυτρώνουν σταδιακά, ανάλογα με το επίπεδο του ληθάργου τους. Ως μέτρο περιορισμού της προσβολής αναφέρεται ο επαρκής εφοδιασμός των φυτών με φώσφορο και κάλιο, που επιταχύνουν την ωρίμανση των φυτών και ολοκλήρωση του βιολογικού κύκλου και της παραγωγικής περιόδου των καλλιεργειών.
Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά
Εκτός από την σημαντική μείωση των αποδόσεων η προσβολή από την οροβάγχη ζημιώνει και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της παραγωγής (π.χ. στον καπνό). Τα στελέχη της οροβάγχης είναι παχιά και σαρκώδη, κοντά, με απόχρωση κίτρινη, κοκκινωπή ή μώβ. Αντί για φύλλα φέρουν μικρά λέπια. Τα άνθη φέρονται κατά ταξιανθίες και είναι κόκκινα,λευκορόδινα ή κιτρινομώβ. Τα νεαρά φυτά συνδέονται με το φυτό-ξενιστή αναπτύσσοντας υπόγεια όργανα που έχουν βολβώδες σχήμα. Με μυζητήρα διεισδύουν στις ρίζες των καλλιεργούμενων φυτών.