Παπαρούνα

Ονόματα

Επιστημονικό Όνομα

Papaver rhoeas

Κοινά Ονόματα

Παπαρούνα

Περιγραφές

Περιγραφή

Απαντάται συχνά στους σιταγρούς, αλλά και σε άλλες καλλιέργειες, όπως π.χ. τεύτλα. Επίσης σε ακαλλιέργητες εκτάσεις και στις άκρες των δρόμων. Είναι απαιτητικό σε υγρασία και θρεπτικά στοιχεία στο έδαφος.

Η κοινή παπαρούνα περιέχει το αλκαλοειδές ροιαδίνη, που προκαλεί διαταραχές στα ζώα, όταν βόσκεται.

Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά

Προτιμά αργιλλώδη ή πηλώδη εδάφη, πλούσια σε ασβέστιο. Φυτρώνει το φθινόπωρο. Οι κοτυληδόνες των νεαρών φυτών είναι μικρές και επιμήκεις. Τα πρώτα φύλλα είναι λογχοειδή, ενώ τα ανώτερα φέρουν σχισίματα κατά θέσεις ή είναι πτεροσχιδή. Ο βλαστός, τα φύλλα και οι ποδίσκοι φέρουν τρίχες. Στο βλαστό περιέχεται γαλακτώδης χυμός. Τα άνθη φέρονται επάκρια και έχουν χρώμα σκούρο κόκκινο με μαύρο στίγμα. Εμφανίζονται την άνοιξη και πριν ανοίξουν γέρνουν προς το έδαφος. Η γύρη είναι μαύρη και συλλέγεται από τις μέλισσες. Ο καρπός είναι κάψα (κωδία) και οι σπόροι είναι μικροί και νεφροειδείς.

Όργανα Διασποράς

Διασπορά

Πολλαπλασιάζεται με σπόρους, που διατηρούν την βιωσιμότητά τους στο έδαφος για πολλά χρόνια. Σημαντικό ποσοστό των σπόρων της παπαρούνας βρίσκεται σε λήθαργο.

Copyright © Bayer AG