Καλλωπιστικά

Στην Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκε το 1982 στην περιοχή του Τυρνάβου και από εκεί εξαπλώθηκε ταχύτατα σε όλες τις αμπελουργικές περιοχές της Ελλάδας. Εκτός από το αμπέλι προσβάλλει την πορτοκαλιά, λεμονιά και διάφορα καλλωπιστικά φυτά.

Διαχειμάζει ως ακμαίο, κατά αποικίες κάτω από τον φλοιό ή τα ρυτιδώματα του κορμού. Την άνοιξη δραστηριοποιείται, προσβάλλει τα πράσινα, τρυφερά τμήματα του φυτού και πολλαπλασιάζεται. Τα ωά του είναι κόκκινα και τοποθετούνται μεμονωμένα ας διάφορα μέρη του φυτού, όπως στη βάση των ματιών, στη ράχη των σταφυλιών και κατά μήκος των νεύρων στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Συμπληρώνει 4 γενεές το χρόνο.

Ως βασικό μέτρο αντιμετώπισης συστήνονται οι χειμερινοί ψεκασμοί με κατάλληλα σκευάσματα και επέμβαση νωρίς στη βλαστική περίοδο.

Έντομα πολύ διαδεδομένα στη Νότια Ευρώπη. Εκτός από το αμπέλι προσβάλλουν τη φουντουκιά, την τριανταφυλλιά, τη ροδακινιά, τη λεύκα, την ιτιά την ακακία και άλλα δένδρα.

Έχουν 1 γενεά το χρόνο. Διαχειμάζει είτε σαν ενήλικο είτε σαν ανεπτυγμένη προνύμφη, στο φλοιό των κληματίδων και των βρχιόνων των φυτών - ξενιστών. Τα ενήλικα θηλυκά παρατηρούνται κυρίως τον Μάϊο - Ιούνιο και ωοτοκούν. Το θηλυκό του Pulvinaria vitis, κατά την περίοδο της ωοτοκίας εκκρίνει άφθονα λευκά κηρώδη νήματα, δημιουργώντας έναν ογκώδη ωόσακκο, στο πίσω μέρος της κοιλίας. Αντίθετα, το Eulecanium corni δεν δημιουργεί ωόσακκο. Οι προνύμφες παρατηρούνται ως τα τέλη Οκτωβρίου και στην συνέχεια διαχειμάζουν.

Οι χειμερινοί ψεκασμοί αντιμετωπίζουν τις διαχειμάζουσες μορφές. Επιίσης, συστήνεται ψεκασμός με κατάλληλα σκευάσματα εναντίον των νεαρών προνυμφών το καλοκαίρι ή νωρίτερα στο μέγιστο της εκκόλαψης.

Προσβάλλονται τα σολανώδη, τα κολοκυνθοειδή, τα φυλλώδη λαχανικά, τα ψυχανθή, τα καλλωπιστικά και αυτοφυή φυτά.

Τα ακμαία (μύγες) είναι μικρού μεγέθους, έχουν μήκος περίπου 2 χιλ. χρώμα σώματος κιτρινόμαυρο και κεφαλής κίτρινο. Οι προνύμφες έχουν μήκος περίπου 2 χιλ. και είναι άποδες. Σε μικρή ηλικία είναι άχρωμες, ενώ όσο πλησιάζουν την νύμφωση γίνονται κιτρινωπές.

Το είδος Liriomyza huidobrensis προτιμά τις ψυχρότερες περιοχές. Η διάκρισή του από το L. brionyae είναι πολύ δύσκολη και γίνεται μόνο στο εργαστήριο. Αντίθετα το είδος L. trifolii αναγνωρίζεται ευκολότερα. Η αντιμετώπιση του εντόμου σε μεγάλους πληθυσμούς είναι δύσκολη, γι' αυτό απαιτείται συνεχής παρακολούθηση της φυτείας.

Ο Θρίπας της Καλιφόρνια (Frankliniella occidentalis) αποτελεί είδος που εμφανίστηκε στην Ευρώπη μόλις τη δεκαετία του ΄80 (στην Ελλάδα το 1987-1988) και εξαπλώθηκε ταχύτατα. Αποτελεί σοβαρό εχθρό των θερμοκηπιακών καλλιεργειών, αλλά προσβάλλει και υπαίθριες καλλιέργειες κηπευτικών, βαμβάκι, φράουλα, πατάτα, καλλωπιστικά, αμπέλι.

Το ακμαίο έχει μήκος 0,8 χιλ. και χρώμα κιτρινοκάστανο. Οι πτέρυγες είναι στενές, γκριζοκίτρινες, με μακρούς κροσσούς. Ένα σημείο διάκρισης από τον Thrips tabaci είναι οι κεραίες, που στον Thrips tabaci έχουν 7 άρθρα, ενώ στον Frankliniella occidentalis εχουν 8 άρθρα. Χαρακτηριστική διαφορά υπάρχει επίσης στις τρίχες της κεφαλής (ο Frankliniella occidentalis φέρει μεγάλες τρίχες μεταξύ των σύνθετων οφθαλμών και πίσω από αυτούς). Οι νύμφες μοιάζουν στην εμφάνιση με τα ακμαία και έχουν χρώμα λευκοκίτρινο (του Frankliniella occidentalis σκουρότερη από του Thrips tabaci)

Η προσβολή από τον θρίπα της Καλιφόρνια δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή, γιατί ζει κρυμμένος στα άνθη, γι'αυτό απαιτείται προσεκτικός και συχνός έλεγχος της καλλιέργειας στον αγρό.